De dichter Henny de Ziel was een van de eersten die gedichten schreef in de Surinaamse taal (het Sranan). Deze auteur van het Surinaams Volkslied publiceerde in 1957 onder het pseudoniem Trefossa de dichtbundel Trotji wat in het Sranan ‘aanhef’ of ‘voorzang’ betekent. Hierin toonde hij de veelzijdigheid van het Sranantongo als literaire taal en demonstreerde dat ideeën en emoties zich op een heel persoonlijke wijze in deze taal laten uitdrukken.

De uitgave van Trotji, de eerste dichtbundel in het Sranan tongo, was een initiatief van Voorhoeve, die de gedichten had geselecteerd en van annotaties, vertalingen en een verklarend essay had voorzien. Hij had de taalkundigen Hellinga en Pée bereid gevonden de bundel in te leiden. Trotji wordt nog altijd beschouwd als een mijlpaal in de Surinaamse literatuur.

Met zijn bundel Trotji gaf Trefossa in 1957 de opmaat tot een waaier van literaire activiteit. Verschillende dichters hebben getuigd van de inspiratie die uitging van zijn poëzie, “…Nooit eerder werd over zo'n breed front een heroriëntatie gezocht op het eigene als in de jaren na 1957, en nooit eerder was de eigen identiteit zo indringend object van literaire verbeelding”.

Dankzij Trotji werd het Sranan erkend als een volwaardige literaire taal en een hele generatie dichters trad in de voetsporen van Trefossa. Trefossa verhief het Surinaams tot universele poëzietaal.

Trefossa